عوامل مؤثر بر ارتقای کارایی بیمارستان از دیدگاه مدیران بیمارستان‌های زابل

چکیده مقدمه: کارایی به اجرای درست کارها در سازمان مربوط می‌شود؛ یعنی تصمیماتی که با هدف کاهش هزینه‌ها، افزایش مقدار تولید و بهبود کیفیت محصول اتخاذ می‌شوند. شناسایی عوامل مؤثر بر کارایی در ارتقای اثربخشی سازمان و حتی پیامدهای سازمانی نقش بارزی ایفا می‌کند. این مطالعه جهت تعیین عوامل مؤثر بر ارتقای شاخص‌های عملکردی بیمارستان و اولویت‌بندی عوامل تأثیرگذار بر این شاخص‌ها انجام شده است. روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی، تحلیلی و مقطعی است و از پرسش‌نامه برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. جامعه این پژوهش مدیران سطوح مختلف ارشد، میانی و عملیاتی بیمارستان‌های شهر زابل شامل مدیر عامل، مدیر داخلی، مترون، سوپروایزرها و مسؤولین تمام واحدهای درمانی، تشخیصی و اداری- مالی بود که به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و میانگین وزنی تجزیه و تحلیل شد. نتا‌یج: درصد اشغال تخت با میانگین 32/31 بیشترین تأثیر و به ترتیب متوسط اقامت بیمار با میانگین 89/23، هزینه تخت- روز با میانگین 16/23 و میزان گردش تخت با میانگین 14/23 در رده‌های بعدی تأثیر بر افزایش کارایی قرار داشتند. بحث و نتیجه‌گیری: اکثر مدیران توجه بیشتر به حوزه منابع انسانی (به کارگیری نیروی انسانی ماهر و متعهد، استفاده از مدیران مجرب و ...) و سپس حوزه منابع سازمانی (در دسترس بودن و استفاده صحیح از امکانات) را جهت افزایش کارایی بیمارستان‌ها ضروری دانستند.